Fer eftir hvað telst árangur

Telst það árangur að Ísland sem var þróunarríki til 1990 var allt í einu eins og land í Evrópu og komst upp í 5sæti hjá:

Ísland var í fimmta sæti lista Sameinuðu þjóðanna 2007/2008 yfir ríkustu þjóðir heims miðað við fólksfjölda. Nú stendur landið frammi fyrir skorti á innfluttri vöru, svo sem matvöru og fatnaði.

Munum að USA borgaði fyrir 2/3 fyrir Leifsstöð 1983.

Auðvitað eru meiri sveiflur ef maður spilar sókn í fótbolta annað hvort vinnur maður eða tapar. Svona eru mismunur á árum í okkar kerfi, en það verður meiri stöðuleiki eftir því sem lengur kerfið er á, byrjaði 2001. Hluti af þessu kerfi er náttúrulega að bankar sem eru illa reknir geta farið á hausinn.

Ef land virðist vera orðið geðveikt og getur ekki hætt að fjárfesta og eyða þá eru vextir hækkaðir og gengið styrkist, til að gefa ríkisstjórn tækifæri á því að hafa blússandi hagnað og auka ekki kostnað á fjárlögum, ef hún bregst ekki við og þá fer illa.

2005 10% meira 2006 3% og 2007 17%, afgangurinn er jafn seldum eignum. Það er ekki að draga úr þenslunni það er gefa henni eldsneyti. Inní þetta vantar líka 135ma. framkvæmd sem framkvæmd var og tekið lán fyrir henni og telst því sem halli. Síðasta ríkistjórn á því sökina og Seðlabanki, FME og embættismenn sem eiga að vera ráðgjafa. Menn þora bara of lítið að gagnrýna hér á landi, þá eru þeir ekki að vera góðir við flokkinn og svo er litið á þá sem furðufugla.

Þetta er því kol vitlaust framkvæmt enda virðist þetta fólk, Seðlabanki, Stjórnmálamenn, FME, Viðskipta og fjármálaráðuneyti, ríkisstjórnin, bankar eða aðrir ekkert vita um hvernig kerfið á að virka.

Seðlabankinn hefði reyndar átt að fara í selja ISK fyrir erlendan gjaldeyri til að veikja krónuna.

Einnig var það hugsunin að ef vextir hækka þá hætti fólk að vilja nota yfirdrátt og færi að minnka við sig bílaeign og borga niður húsnæðislán en þetta virðist ekki hafa orðið raunin.  Þetta fólk veit þá bara betur í næstu hagsveiflu.

Eitt af því góða við okkar kerfi er hversu auðveldlega það kemur til baka, núna er erfitt að flytja inn og auðvelt að flytja út, þetta eykur vinnu í útflutningi.  Ef eftirspurnin verður veik, atvinnuleysi og annað þá lækkar verðbólga og þá förum við bara í að lækka vexti og þá fara fyrirtæki að fjárfesta meira og ráða fólk, fólk fer að taka meira að láni og fyrirtæki verða að stækka til að mæta því.  Stjórnmálamenn eru vonlausir hagfræðingar, þess vegna virkar þetta kerfi best.

Það þýðir ekkert að liggja bara alltaf í vörn

af því þá fær maður færri mörk á sig.

 

Er tími frjálshyggjunnar liðinn?