Svör ráðherra um úr 90 í 80% úr morgunblaðinu

Svör ráðherra við lánaskerðingu þeirra sem minna mega sín:

„Það er mjög erfitt að sníða sérstakar reglur eftir því hvar á landinu fólk býr. Ég legg fyrst og fremst áherslu á þær aðgerðir sem við erum að vinna að og ætlað er að endurreisa félagslegar áherslur í íbúðalánakerfinu.  Þær breytingar munu sérstaklega nýtast vel fyrir lágtekjufólk, þá sem eru að kaupa íbúð í fyrsta skipti og á landsbyggðinni – einkum þeim svæðum þar sem bankarnir lána helst ekki til íbúðakaupa. (Hvernig hefði bara verið að hald reglunum einsog þær voru þangað til?)

       Ég hef áhyggjur af stöðunni á húsnæðismarkaðinum. Það er stór hópur fólks sem á í gríðarlegumvvandræðum. Flestir, sem koma hingað til mín í viðtal í hverri viku, eru í miklu húsnæðisbasli, grátandi fólk sem á ekki möguleika á að koma þaki yfir höfuðið.  Leigumarkaðurinn er þessu fólki óhagstæður og það þarf jafnvel að greiða 2⁄3 launa sinna í leigu.  Fólk, sem er með meðaltekjur,(185þús eftir skatt, sem er 65þúss og væri hægt að lækka með hækkun persónuafsláttar ef ríkið sparar slatta af óþarfa) ræður illa við kjörin á leigumarkaði og á óhægt um vik með að kaupa sér húsnæði á þeim kjörum sem nú eru í boði.  (en fyrir lánshlutfallslækkun hefðu svona einstaklingur getað keypt sér íbúð fyrir tæpar 20millur og verið að greiða 90þússund af því hjá ILS, en eftir lækkun lánshlutfalls hafa vextir hækkað um 0,25% og þetta fólk að leygja á meira en 90þúss ef bankarnir vilja ekki lána þeim 90% á hærri vöxtunum)  Ef félagslegar leiðir væru fyrir hendi eins og áður væri hægt að leysa vanda velflestra, en árið 1998 var félagslega íbúðakerfið í raun lagt niður. (Blah blah um 9ára gamalt rugl) Nú eru á höfuðborgarsvæðinu 1.500-2.000 manns sem eru í verulegum vandræðum og eru ofurseldir leigumarkaðinum.(Og mun fjölga afþví ég lækkaði lánshlutfallið) Ég vænti þess að í þeim mótvægisaðgerðum, sem við erum að vinna að, reynum við að styrkja innviði sveitarfélaganna sem leiðir vonandi til þess að búseta á landsbyggðinni verði fýsilegri.(Erum að vinna að, gæti tekið 2ár eða 5 og þá ætla ég að setja ábyrgðina á sveitarfélögin) Ég mun fljótlega skipa nefnd (fljótlega 1ár vinna nefndar 2ár) til þess að semja frumvarp um húsnæðismálin. Þar er gert ráð fyrir að styrkja sérstaklega stöðu þeirra sem eru með tekjur innan ákveðinna skilgreindra marka og ég vænti þess að hægt verði að leggja frumvarpið fram á næsta þingi.(væntir þess, lofar ekki að sjá til þess) Hugmyndin er sú að koma á félagslegum lánum og styrkja leigumarkaðinn.“ (félagsleglán nei takk, fólk vill fá lán hjá íbúðarlánasjóði ekki fá að vita að það þurfi félagsleg lán)

 

– Það hafa staðið nokkrar deilur um Íbúðalánasjóð síðan bankarnir fóru inn á íbúðalánamarkaðinn. Hvernig sérðu framtíð sjóðsins fyrir þér?

 

„Ég sé fyrir mér að þessi félagslegi þáttur, sem ég vil styrkja, hafi mikið vægi hjá Íbúðalánasjóði. (Hvaða félagslegi þáttur?  Varstu ekki að massa hann niður, en segist vilja styrkja hann) Að öðru leyti býst ég við litlum breytingum á sjóðnum nema hvað snertir ríkisábyrgðina.(Ef ríkið á hann er hann í ríkisábyrgð) Sjóðurinn gegnir mikilvægu hlutverki hér á íbúðalánamarkaðinum og ég vil standa vörð um hlutverk hans.“ (Standa vörð!!, varst að gera hann ónöthæfan nema fyrir ríkt fólk sem á minst 80% í sínu húsi) Jóhanna vill eflaust vel en áttar sig ekki á hvað hún er að gera,held að bakrunnin skorti til skilnings til breytinga á lánakerfi. Hér má sjá æfiágrip Jóhönnu:  www.althingi.is/cv.php4?nfaerslunr=287